معماری سبز Green Architecture
معماری سبز Green Architecture پژوهشهای انجام شده در این باره
استاد راهنما دکتر علی امامیان فر
معماری سبز و توسعه پایدار زمستان ۹۴ واحد دولت اباد محقق مهندس فاطمه لطفی حجم
دانلود فایل ۹/۶۲ مگابایت کد خرید ۱-۴-۰۴
معماری سبز Green Architecture
(به انگلیسی: Green Architecture) ی یکی از گرایشها و رویکردهای معماری پایدار است
که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است..
این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد
در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است..
هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بهبود یافتن آب و هوا، جلوگیری از اتلاف انرژی مصرف شده
جهت سرمایش و گرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است.
قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد.
این موضوع یعنی ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می کند کمک خواهد کرد
و از او پشتیبانی خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد
و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد.
این موضوع نیازمند کاربرد با دقت استراژیهای تصدیق شده در معماری است
استفاده از طبیعت بادوام و منبع مواد با کفایت و تکیه بر خورشید
برای استفاده های گرمایی و نیروی برق و روشنایی روزانه و دوباره استفاده کردن
از ضایعات یک اتحاد و یکپارچه سازی ساختمانی ظریف این استراژیها را تولید می کند.
معماری سبز Green Architecture
.arc اولین شرکتی است که دست به این کار زده است.
این شرکت تشکیل شده است ازمعماران سازندگان و مهندسین
و سرانجام عده ای از طراحان باید پاسخگو در تمامی پروژههای این شرکت باشند.
این شرکت در جریان طراحی های خود از روش مشارکتی استفاده می کند
یعنی تمامی اعضا در نظر دادن آزاد هستند اما تصمیم نهایی را طراحان خواهند گرفت.
این روش یک روش قدرتمند در ساختمان سازی ها به شمار می رود.
بسیاری از ساختمانها که در این شرکت در بین طراحان به توافق می رسد توافق آنها به خاطر مطلوبیت آن اثر است.
معماری سبز Green Architecture
در یک کار جالب دیگر در این شرکت دعوت از تمامی افراد صاحب نظر است برای عملی کردن
و اجرایی شدن تمامی نتیجه های بدست آمده. جوانب مهمی که متفاوت با طراحی های قردادی مشخص شده است عبارتند از:
۱ـ طراحی باید تقریباً در برگیرنده ۴۰% از نیازها باشد نه اینکه ۲۵% از نیازها را به صورت قراردادی بر طرف کند.
۲ـ روند طراحی جرینی است آشفته و پر دست انداز.
بنابر این احتیاج به زمان طولانی دارد. طراحی به تفکر گروهای صادق و آزمایش کردن احتیاج دارد.
۳ـ ایجاد ساختمان نیاز مند یکپارچه سازی و اتحاد است.
همان اتحادها و یکپارچه سازیهاست که منجر به تغییر ساختارهای روحی انسان خواهد شد.
اغلب از ساختمان سبز تعبیر به ساختمانی می شود که اثرات منفی آن بر روی محیط اطرافش کم باشد.
هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بر اساس اصول ذکر شده بالا بهبود یافتن آب و هوا و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است.
صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی و کاربرد انرژیهای پایدار در حال حاضر هیچگونه نقشی در فرهنگ ساحتمانی کشور ندارد.
علاوه بر آن در ساخت و سازهای مسکونی بخش خصوصی و خصوصاً مسکن طبقات مرفه ارقام نسبتاً مهمی به زیان سایر موارد
ضروری هزینه در ساختمان صرف تزیینات افراطی و بی اصالتی می شود که عمدتاً بنام ابزار سازی مشهور است.
معماری سبز Green Architecture اصل حفاظت از انرژی
هر ساختمان باید به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز آن به سوخت فسیلی به حداقل ممکن برسد.
ضرورت پذیرفتن این اصل در عصرهای گذشته بدون هیچ شک و تردیدی با توجه به نحوه ساخت و سازها غیر قابل انکار می باشد
و شاید تنها به سبب تنوع بسیار زیاد مصالح و فناوری های جدید در دوران معاصر چنین اصلی در ساختمان ها به دست فراموشی سپرده شده است
و این بار با استفاده از مصالح گوناگون ویا با ترکیب های مختلفی از آنها، ساختمان ها، محیط را با توجه به نیاز های کاربران تغییر میدهند.
معماری سبز Green Architecture اصل کار با اقلیم
ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی محلی باشند.
شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرار گیری فضاهای داخلی آن می توانند به گــونــه ای باشد
که موجب ارتقا سطح آسایش درون ساختمان گردد
و در عین حال از طریق عایق بندی صحیح سازه، موجبات کاهش مصرف سوخت فسیلی پدید آید.
این دو فرایند مذکور ناگزیر دارای هم پوشانی و نقاط مشترک فراوان می باشند.
پیش از گسترش همه جانبه مصرف سوخت فسیلی، چوب منبع اصلی انرژی به حساب می آمد
که هنوز هم حدود ۱۵ درصد از انرژی امروز را نیز تأمین می کند.
سنت طراحی با توجه به اقـلـیـم بـرای ایجاد آسایش درون ساختمان به قوانین گرمایش محدود نمی شد
لکه در بسیاری از اقـلـیــم ها معماران ملزم به طـراحـی فـضایی خنک برای پدید آوردن شرایطی مطلوب در داخل ساختمان بود.
راه حل معــمول درعـصـر حاضر، یعنی استفاده از سیستم های تهویه مطبوع هوا، تنها فرایندی ناکار آمد
در تقابل با اقلیم به شمار می رود و در عین حال همراه با مصرف زیاد انرژی می باشد،
که حتی به هنگام ارزانی و فراوانی انرژی به دلیل آلودگی حاصل از آن امری اشتباه بشمار می آید.
معماری سبز Green Architecture اصل کاهش استفاده از منابع جدید
هر ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که استفاده از منابع جدید را به حداقل برساند و در پایان عمر مفید خود،
منبعی برای ایجاد سازه های دیگر بوجود بیاورد. گر چه جهت گیری این اصل، همچون سایر اصول اشاره شده به سوی ساختمانهای جدید است،
ولی باید یادآور شد که اغلب منابع موجود در جهان در محیط مصنوع فعلی بکارگرفته شده اند
و ترمیم و ارتقاء وضعیت ساختمانهای فعلی برای کاهش اثرات زیست محیطی، امری است که از اهمیتی برابر با خلق سازه های جدید برخوردار است.
این نکته را نیز باید مورد توجه قرار داد که تعداد منابع کافی برای خلق محیط های مصنوع در جهان وجود ندارند
که بتوان برای بازسازی هر نسل از ساختمان ها، مقداری جدید از آنها را مورد استفاده قرار داد.
این استفاده مجدد میتواند در مسیر استفاده از مصالح بازیافت شده یا فضاهای بازیافت شده شکل بگیرد،
بازیافت ساختمان ها و عناصر درون آنها بخشی از تاریخ معماری است.
اگر منابع مورد نیاز برای تغییر یک ساختمان کمتر از منابع مورد نیاز برای تخریب و بازسازی آن باشد باید از این تغییرات استقبال نمود.
معماری سبز Green Architecture اصل احترام به کاربران
معماری سبز به تمامی افرادی که از ساختمان استفاده می کنند احترام می گذارد.
به نظر می رسد که این اصل ارتباط اندکی با آلودگی ناشی از تغییرات اقلیم جهانی و تخریب لایه ازن داشته باشد.
اما فرایند سبز از معماری که شامل احترام برای تمامی منابع مشترک در ساخت یک ساختمان کامل هستند انسان را از این مجموعه خارج نمینماید.
تمام ساختمان ها توسط انسان ها ساخته می شوند اما در بعضی از سازه ها حقیقت حضور انسان محترم شمرده می شود،
“>در حالی که در برخی دیگر تلاش برای رد ابعاد انسانی در فرایند ساخت مشاهده می شود.
احترام بیشتر به نیازهای انسانی و نیروی کار، می تواند در دو مسیر مجزا مورد تجربه قرار گیرد.
برای یک ساختمان ساز حرفه ای توجه به این نکـته ضرورت دارد که ایمنی و سلامت مصالح و فرایند های شکل دهنده ساختمان
به همان میزان که برای کارگران و یا استفاده کنندگان آن مهم است برای کل جامعه بشری نیز از اهـمـیت بـســزایی بـرخوردار می باشد.
معماران به تدریج از وجود سم های مختلف در سایت های ساختمانی آگاه شده اند
و به تازگی استفاده از مواد عایـق دارای انواع CFC و یا استفاده از سایر مصالح خطرناک در ساختمان ممنوع شده است.
شکل دیگر مشارکت انسانی که نیازمند توجه است، اشتراک و دخالت مثبت کاربران در فرایند طراحی و ساخت است،
که چنانچه به طور موثر بکار گرفته نشود یک منبع کارا و مفید به هدر رفته است.
تعداد زیادی از ساختمان ها از این انرژی بهره برده اند و نتایج حاصل از آن نیز موجب رضایت در خلـق ساختمان های بزرگ شده است.
معماری سبز Green Architecture اصل احترام به سایت
هر ساختمان باید زمین را به گونه ای آرام و سبک لمس کند.
معمار استرالیایی گلن مورکات این جمله عجیب را بیان می کند که: ساختمان باید زمین را به گونه ای آرام و سبک لمس کند.
این گفته یک ویژگی از تعامل میان ساختمان و سایت آن را در خود دارد که برای فرایند سبز امری ضروری است
و البته دارای ویژگی های گسترده تری نیز می باشد.
ساختمانی که انرژی را حریصانه مصرف می کند آلودگی تولید می کند
و با مصرف کنندگان و کاربران خویش بیگانه است در نتیجه هرگز زمین را به گونه ای آرام و سبک لمس نمیکند.
تفسیری صریح تر از این گفته چنین است که نـمی توان هر ساختمان را از درون سایت ساخته شده
در آن خارج نمود و شرایط قبل از ایجاد ساختمان را دوباره در سایت احیا کرد.
معماری سبز Green Architecture اصل کل گرایی
تمامی اصول سبز، نیازمند مشارکت در روندی کل گرا برای ساخت محیط مصنوع هستند.
یافتن ساختمان هایی که تمام اصول معماری سبز را خود داشته باشند کار ساده ای نیست.
چرا که معماری سبز هنوز بطور کامل شناخته نشده است.
یک معماری سبز باید بیش از یک ساختمان منفرد قطعه خود را شامل شود
و باید شامل یک شکل پایدار از محیط شهری باشد.
شهر، موجودی فراتر از مجموعه ساختمان هاست؛
در حقیقت آن را می توان بصورت مجموعه ای از سامانه های در حال تعامل دید
سامانه هایی برای زیستن و تفریح
که بصورت شکل های ساخته شده دارای کالبد می باشند و با نگاهـی دقـیـق بـه ایـن سامانه ها اســت
کـــه مـی تـوانیـــم چهــــره شهـــر آیــنده را تـرسـیـم نـمایـیـم.
معماری سبز Green Architecture اصول معماری سبز مزایای ساختمان سبز
استفاده از انرژی های طبیعی در مصرف روزمره
ثبات وضعیت محیط داخلی
استفاده از ضایعات و پساب در تولید آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز
به کارگیری شیوه های مناسب برای کاهش انرژی هدر تلف شده و یا کنترل آن و بهینه سازی مصرف انرژی
توجه به خواص اقلیمی منطقه
استفاده از مصالح قابل بازیافت غیر شیمیایی و مصالحی که سلامت انسان را به خطر نمیاندازد.
طراحی با مصالح نزدیک به طبیعت
استفاده از گیاهان طبیعی به عنوان الهام دهنده طراحی زنده
جتناب از صدمه رساندن به وضعیت اراضی به منظور سود بیشتر
رسیدن به بیشترین کیفیت زندگی در سایه اتکا به محیط زیست
نحوه استفاده از زمین
توجه به شخصیت اکولوژی منطقه
تصویر منتشر شده اکادمی علمی کالیفرنیا اثر رنزوپیانو می باشد