دکتر علی امامیان فر | پروژه معماری
نوشته های مشابه
کاربرد مصالح تزیینی در دورۀ سلجوقیان
بازنگری مکتب دادییسم پوچ گرا
گرد اورندگان: بهروز ادهمی، علی امامیان فر
کنفرانس سالانه معماری، شهرسازی، جغرافیا و عمران موسسه رهجویان پایاشهر اترک. زمستان ۹۶
مقاله شامل فایل pdf میباشد، کد خرید ۲۴-۰۲ حجم دانلود ۸۰۸ کیلوبایت
کاربرد مصالح تزیینی در دورۀ سلجوقیان چکیده : دورۀ سلجوقیان،
عصر گسترش معماری ، مفاهیم هندسی و ترقی فوق العاده هنر
آجرکاری می باشد . درمعماری سلجوقی ، آجر به عنوان مصالح اصلی
برای کلیه بناهایی می باشد که به واسطۀ آن شاهد به وجود آمدن زیباترین
نقوش در انواع گل چین های آجری ، گره سازی ، خط های کوفی آجری و … می باشیم ..
سلجوقیان با شناخت توانمندی های این عنصر ، استفاده ساختاری و تزیینی بسیار تکامل یافته ای از آن به وجود آوردند ، و در نتیجه آثار ماندگاری از « جادوی آجر ایرانی » را در ساخت و تزیین بخش های مختلف معماری ، برجای گذاشتند. تحقیق حاضر به دنبال بیان هنر آجرکاری در دوره سلجوقیان می باشد . دراین پژوهش از طریق مطالعات
کتابخانه ای و بازدید از مساجد و مشاهده اماکن تاریخی ، مذهبی و با روش کیفی سعی شده است تا به شناسایی این هنر ارزشمند، در دوره سلجوقیان پرداخته شود. نتایج حاصل شده بیانگر آن است که آجرکاری ؛ ریشه در قبل از اسلام دارد ، و همواره آجر ، مهم ترین مصالح معماری این سرزمین بوده است. در دوران سلجوقیان ، به تکامل خود رسیده ، و درهیچ دورۀ دیگری ، تجربه خلاقانه و منحصر به فرد آجرکاری سلجوقی ، تکرار نشده است.
کاربرد مصالح تزیینی در دورۀ سلجوقیان
مقدمه: گرچه حدود یک هزار سال از آغاز دوره سلجوقیان می گذرد . اما بناهای باقی مانده از آن زمان ، نشان دهندۀ مهارت و استادی معماران هنری و استادکاران و نیز شناخت آن ها از روش های مختلف معماری است (دونالد ۱۹۶۷ ). دورۀ بین قرن یازدهم تا اوایل قرن سیزدهم میلادی ،دورۀ کلاسیک معماری آسیای مرکزی شناخته
می شود .
واژه های کلیدی : آجرکاری ، مفاهیم هندسی ، استفاده ساختاری و تزیینی ، معماری سلجوقی .