جمعه , 10 فروردین 1403
معماری پارسی Persian Architecture

معماری پارسی Persian Architecture

معماری پارسی Persian Architecture

معماری پارسی Persian Architecture تحقیقات انجام شده در این زمینه:
استاد راهنما دکتر علی امامیان فر

بررسی سبک معماری پارسی مهندسین لیلا جمالی و سعید زندی، زمستان ۹۴ دانشگاه ازاد
اسلامی واحد دولت اباد،حجم دانلود ۸/۷۰ مگابایت کد خرید ۱-۲۳-۰۴
معماری پارسی Persian Architecture

 

معماری پارسی Persian Architecture

در بررسی سبک معماری پارسی در ابتدا پیشینه تاریخی باز گو میگردد، تاپيش از كوچ« آريايي» ها به ايران اقوام وملتهايي (قومهای ایلام و ماد) نه چندان شناخته شده درايران زندگي مي كردند كه معماري پيشرفته اي داشتند..

معماری پارسی Persian Architecture

مهاجرت اریائیان (۷۰۰۰سال پیش از میلاد)
هزاران سال پيش دسته اي ازنژاد هند و اروپايي در تاريخ ناپيدايي از قوم اصلي خود جدا شدو در سرزميني از آسياي مركزي سكني گزيدند.
سپس يك گروه بزرگ از آنها به نام «سكا »جداشد كه خود به دو دسته ديگر تقسيم شدند.
يكي از آنها تيره «اري» يا «آريا» بود.
دسته اي از كوه هاي« هندوكش»عبور كرد وبه دره رود «سند»رسيد
ودسته اي ديگر دربسياري از سرزمين هاي خرم وسرسبز ميان رودهاي «سيحون» و«جيحون» ساكن شدند.

تا اينكه نزديك به دو هزار تايك هزار و ۵۰۰ سال پيش از ميلاد به ايران كنوني روي آوردند.
قدر مسلم آن كه آريايي ها هنگام كوچ وگذر از كنار درياچه اروميه دربرخورد با معماري ارارتويي از آن الگو گرفته اند.
مردم ايران ازهزاران سال پيش ازچنين شيوه معماري پيروي مي كرده اند، چنان كه مردم «ابيانه» و«افوشته» در نطنز كاشان هم كه نامي از ارارتو نشنيده بودند؛ چنين كرده اند.

معماری پارسی Persian Architecture

قوم ماد  سده ۱۷ قبل از میلاد
درسده هاي نهم وهشتم قبل از ميلاد درشمال باختري ايران وخاور «آناتول»، اقوام «ارارتو» با فرهنگي پيشرفته سكونت داشتند.
آنها بومياني بودند كه پيش ازكوچ آريايي ها درايران زندگي مي كردند.
تمدن آنها از تمدنهاي آشوري وبابلي گرفته شده بود. درواقع روش نيارشي ساختمانهاي ارارتوها، تيروستون با سقف تخت بوده است.
ساختمان هاي آنها چهارگوش بوده ونيايشگاه هايي با تالاري ستون دار داشتندكه بيشتر بر روي سكو ساخته مي شده است.

آنها ستون ها را با سر ستون هاي پيچك دار تزيين مي كردند وساختمايه (مصالح) اصلي شان سنگ وچوب بوده است.
ارارتوها نوعي بنا داشتند به نام »كلاوه« كه ساختمان هايي دو طبقه بود وبه دليل برخورداري از امنيت، تنها در طبقه بالازندگي مي كردند
و با نردبان به آن قسمت دسترسي داشته وطبقه پايين ساختمان را به عنوان انبار استفاده مي كردند.
ازنمونه ساختمان هاي ارارتويي مي توان آثار تپه «حسنلو »دراطراف اروميه از سده نهم قبل از ميلاد ودژهاي پيرامون درياچه« وان »را نام برد.

معماری پارسی Persian Architecture

قوم ایلام (۶۴۰۳۲۰۰قبل از میلاد)
«ايلامي» ها مردمي بودند كه نژادشان ناشناخته مانده است. آنها تاحدودي از فرهنگ «سومري» تاثير پذيرفته بودند
وهمچون آنها به چند خدا باور داشتند. ايلاميان از هزاران سال پيش دردشت خوزستان سكني گزيده وفرمانروايي داشتند.
انها هميشه آماج حملات ساكنين بين النهرين به خصوص «آشوريان» بودند.
مركز تمدن ايلامي شهر «شوش» بود كه تاريخي چندهزارساله داشت و داراي همه عناصر حكومتي مانند
« ارگ» و يك نيايشگاه به نام «زيگورات» بود كه شباهت نزديكي به معماري پيشرفته سومريان داشت.
«هفت تپه» خوزستان، بازمانده سبك وسياق معماري ايلامي هنوز پا برجا ونمودار پيشرفت درفن ساختمان سازي است.

معماری پارسی Persian Architecture

هخامنشیان (۵۵۹ تا ۳۳۰ سال قبل از میلاد)
بنياد شيوه معماري پارسي ازهمان ساختمان هاي ساده كه در سرزمين هاي غرب وشمال غرب ايران وديگر مكان ها بود برگرفته شده است. اما پديده بديعي كه باگسترش فرمانروايي پارس ها روي مي دهد، همكاري هنرمندان مختلف از سرزمين هاي گوناگون دركار ساختمان سازي است. پرواضح است كشوري به بزرگي ايران در دوره هخامنشي با ملت هاي گوناگوني كه تحت سلطه داشت اين كار رامي بايست، انجام دهد.

معماری پارسی Persian Architecture

به طور كلي ويژگي هاي معماري شيوه پارسي را مي توان چنين برشمرد:
بهره گيري از شيوه ارارتو در طرح فضاهاي راست گوشه ،تالارهاي ستون دار و كلاوه ها.
ساخت ساختمان روي سكو وتختگاه.
درون گرايي (به ويژه در تخت جمشيد وشوش).
ارتباط دادن بخش هاي فرعي(همچون اشپزخانه)با راه هاي پنهاني به ساختمان اصلي.
ساخت سايبان و آفتابگير درجاهاي ضروري.
زيباسازي پيرامون ساختمان ها به وسيله آب نما و پرديس.
روش سقف تخت چوبي و شيب دار با تير ريزي عمود برهم ودهانه هاي بزرگ با تيرچه چوبي سخت بريده ودرودگري شده است.

ديوارهاي جداكننده با خشت.
بهره گيري از سقف خميده و طاق در زير زمين ها.
سنگ بريده ومنظم وپاكتراش وگاه صيقلي كه از بهترين و مرغوب ترين مصالح استفاده مي شد.
خوب است درمورد دقت سازندگان بگوييم در تر كشي(ريسمان كشي) ستون هاي تخت جمشيد آن قدر اين نشانه ها دقيق هستند كه ميليمتري باهم اختلاف ندارند.
پي سازي باسنگ لاشه و گاورس.
نماسازي بيروني باسنگ تراش ونماسازي دروني باكاشي لعاب دار.
پرداخت كف با بهترين مصالح .
آرايش فضاهاي دروني باكاشي لعاب دار.
بهره گيري از پايه ستون وسرستون و آرايش سرستون ها.
برخی از ساختمانهای مربوط به این سبک عبارتند از مچموعه پاسارگاد، و تخت جمشید و…

معماری پارسی Persian Architecture

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

سه × 4 =

error: این محتوا غیرقابل کپی است