معماری کانستراکتیویسم یا ساختار گرایی
معماری کانستراکتیویسم تحقیقات انجام شده در این زمینه:
استاد راهنما دکتر علی امامیان فر
کانستراکتیویسم ( ساختارگرایی) گرداورنده فرناز سخاوت، زمستان ۹۵ دانشگاه اشرفی
اصفهانی، دانلود پاور پوینت حجم ۱/۱۸ مگابایت کد خرید ۱-۱۵-۰۴
.
مجموعه ایی کامل از کانسپتهای ساختار گرا معمار و نقاش روسی چرنیگف دانلود فایلهای
تصاویر حجم ۱۹/۹ مگابایت کد خرید ۲-۱۵-۰۴
معماری کانستراکتیویسم
.ساختارگرایی یا کانستراکتیویسم شیوهای از معماری مدرن است
که در اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۲۰ میلادی و اوایل دهه ۳۰ شکوفا شد.
در این شیوه، بر نمایاندن و برجسته کردن شکلهای هندسی و انتزاعی و خطوط رابط و اجزای سازنده تاکید میشود.
ساختارگرایی جنبشی است که پس از سال ۱۹۱۷ در مسکو،
نخست در زمینهٔ مجسمهسازی پاگرفت، و در معماری کاربرد گستردهای یافت..
در این جنبش، تأثیرگذاری ساخت اساس طراحی ساختمان بود و بر قطعات کارکردی ماشین تأکید خاصی میشد.
مشهورترین نمونهٔ آن پروژهٔ تاتلین به یادبود انترناسیونال سوم در مسکو (۱۹۲۰) است.
اين بناي مارپيچ حلزوني شكل به ارتفاع ۳۹۰متر نمايشي بود
از اعتقاد سوسياليسم بر روند تكاملي تاريخ به صورتي كه تاريخ خود را تكرارمي كند
به طوري كه هر تكرار از مرحله اي بالاتر وفراتر از مرحله قبل است
ودر نهايت تكامل تاريخ به سوسياليسم وكمونيسم منتهي ميشود.
از وسط اين برج فولادي مر تفع ساختمان شيشهاي پارلمان اويزان است.
معماری کانستراکتیویسم
بناي ياد بود سومين كنگره بين الملل كمونيست (طراح :تاتلين) الكساندر وسنين
يكي از نظريه پردازان ومعماران مهم اين سبك به شمار ميرود
طرح ساختمان روزنامه پراودا اثر اين معمار است.
كانستراكتيويست ها خواستار دگرگوني بنيادين در روشهاي ساخت وساز سنتي وبه طور كل نگرش جديد نسبت به هنر و زيبايي بودند.
يكي از اولين شعارهاي ان ها در اوايل دهه ۱۹۲۰ چنين بود:
“مرگ بر هنر زنده باد تكنولوژي زنده باد تكنسين هاي كانستراكتيويست.
این سبک معماری فناوری پیشرفته و مهندسی را با اهداف آشکار کمونیسم اجتماعی ترکیب نمودهاست.
اگر چه بعدها به چندین شاخه رقیب تقسیم شد،
اما این جنبش مولد بسیاری از پروژههای پیشگام بود و البته در سال ۱۹۳۲ محبوبیت خود را از دست داد.
گرچه اثرات آن در تحولات بعدی در معماری مشخص شدهاند.
معماري كانستراكتيوسم به لحاظ مباحث نظري وساختمان هاي طراحي شده
توسط معماران ان يكي از سبك هاي مهم براي تبيين اصول ساختمان هاي مدرن در بين دوجنگ جهاني بود.
از اواخر دهه ۱۹۲۰ اين سبك بر كشورهاي غربي تاثير گذارد و در فرانسه وهلند و سوييس و انگلستان نمونه هايي از ساختمان ها به اين سبك اجرا شد.
ساختمان هاي هانزماير و الترگروپيوس در المان كه با اسكلت فلزي وپوسته شيشيه اي ساخته شده بودند شباهت زيادي به كارهاي كانستراكتيويست ها دارد.
در امريكا در فيلاد دلفيا طرح ساختمان انجمن وجوه پس انداز تحت تاثير معماري كانستراكتيويسم بوده است.
از اوايل دهه سي معماري كانستراكتيوسم رو به افول گذارد.
وبه جاي ان مجددا رجعت به گذشته وتاريخ گرايي وبالاخص سبك نئوكلاسيك در شوروي مورد توجه قرار گرفت.