سه شنبه , 29 اسفند 1402
حسین لرزاده

حسین لرزاده. تحلیل، بررسی اثار و فرایند طراحی

حسین لرزاده

حسین لرزاده. پژوهشهای انجام شده در این باره:
استاد راهنما دکتر علی امامیان فر

حسین لرزاده گرداورنده شادی منتظمی زمستان ۹۵ دانشگاه شاهین شهر دانلود فایل

پاورپوینت حجم ۷ مگابایت کد خرید ۱-۲۰-۰۳حسین لرزاده

حسین لرزاده تحلیل

استاد حاج حسین لرزاده یکی از معماران بنام دوره پهلوی دوم می باشد،
که بر خلاف اکثر معماران دوره خودش بیشتر به احیای معماری ایرانی اسلامی اهتمام ورزید،
و در دوران زندگی خود آثاری خلق و مرمت نموده که زبانزد خاص و عام بوده و هست.
استاد لرزاده نه تنها معمار برجسته ای بوده بلکه دستی بر خطاتی، نقاشی و سرودن شعر نیز داشته،
و بر این عقیده بوده که چه اشکالی دارد یک معمار شاعر و نقاش هم باشد.

استاد لرزاده علاوه بر معماری ایرانی از معماری مدرن نیز در کارهای خود بهره میبرده،
و در تلاش بوده بنای نهایی تلفیقی از تجارب و اموخته های سنتی و مدرن باشند.
لرزاده در تمامی جوانب معماری فعالیت داشته ولی بیشترین تمرکز استاد در ساخت و مرمت مساجد داخلی و خارجی بوده،
و محصول این زحمات علاوه بر بناهایی چون،
سردر بانک شاهی ،مقبره فردوسی ،سردر مدرسه دارالفنون و منزل لرزاده ،بیش از ۸۲۰ مسجد بوده است.
سبک و استاد لرزاده بر سادگی و بومی بودن استوار بوده ،
و با پرهیز لز اضافات به گونه ای با رنگها و اشکال هنر نمایی میکرده که شهره عام خاص می شدند.

حسین لرزاده

لرزاده آثار خود را در چهارچوبی به نام اصول اربعه بسط داد كه عبارتند از رسمى سازى، گره سازى، یزدى بندى و مقرنس.
ایشان در طول عمر مفتخر به در یافت تقدیر نامه ها و جوایزی همچون:
تقدیرنامه ذکاءالملک ،مدال و نشان لیاقت علمی ،مدال درجه اول تا پنجم همایونی بابت مرمت کاخها ،نشان فرهنگستان هنر…
معماری دوران پهلوی می توان به سه نسل منقسم کرد:
نسل اول معماران دوران قاجار و پیش از مشروطیّت هستند که در رأس آنان “حسن قمی فقیه” و “مجتهد”، قرار می گیرد.
نسل دوم، که معماران دوران پس از مشروطیت هستند و در رأس آنان “استاد جعفرخان کاشانی” است.
نسل سوم این معماران، که چکیده و جوهره‌ی نسل‌های پیشین هستند، با “حاج حسین لرزاده” شروع می شود.

حسین لرزاده تحلیل بیوگرافی

حسین لرزاده در سال ۱۲۸۵ در تهران، کوچه قلمستان نزدیک باغ و حمام حاج عبدالصمد چشم به جهان گشود.
پدر ایشان استاد محمد لرزاده از معماران نامی دوره اتابک و همکار حاج حسن صنیع الدیوان، معمار اتابکی بود.
از یادگارهای استاد محمد لرزاده، میتوان ازمسجد حاج حسن صنیع الدیوان و آینه کاری حسینیه امیربهادر یاد کرد.
فرزند با استعداد استاد محمد لرزاده در سن هفت سالگي به مكتبخانه «ميرزا حسن» رفت واستعدادهاي هنري خود را از همان زمان بروز داد.
پس از طي دوره ابتدايي به دبيرستان سلطاني رفت و بعد از آن مدتي در مدرسه كمال‌الملك در محضر سيدمحمد تقي نقاش ‌باشي شاگردي كرد.

لرزاده در تمام دوران نوجواني، علاوه بر تحصيل، نزد پدر به فراگيري معماري مشغول بود،
و عشق و استعداد فراوانش نسبت به اين هنر، از او يك هنرمند تمام‌عيار معماري ساخت.
استاد لرزاده در دوران عمر خود، آثار گرانقدري را به يادگار گذاشته‌ و مجموعه ای از اصول چهارگانه معماری:
یعنی کاسه سازی، مقرنس، گره سازی و رسمی سازی است و ۸۴۲ در داخل و خارج ایران ساخته است.
حسين لرزاده پس از سال‌ها فعاليت اثربخش هنري در روز ۲۳ شهريور ۱۳۸۳ در سن ۹۸سالگي به سوي جهان باقي شتافت.

خصوصیات و شیوه های کار استاد لرزاده

به گفته شاگردان استادلرزاده، چنانچه کارهای معماری وی را در یک منظر کلی بررسی کنیم،
بزرگترین ویژگی شان سهل و ممتنع بودن آنهاست.
هیچیک از آثار استاد؛ شگفتی آفرین نیست و هیچ انگشتی از مشاهده آثار ایشان به دندان گزیده نمی شود،
بلکه به آرامی آنچنان با جان آدمی عجین است و به دل می نشیند که اصلا دیده نمی شود؛ اما با مخاطبان، بده بستان دارد.

در واقع این بزرگترین و معمول ترین شیوه کار اوست که آثارش با انسان صمیمی است،
و نگاهی از بالا، تحقیرآمیز و از سر لطف به آدمی نمی کند؛
آثار استاد لرزاده با مخاطب خودمانی است،
بی آن که در این رهگذر باجی به مخاطب دهد و عوام فریبی کند این ویژگی، تنها با ارتباط با کلیت آثارش و توجه و تحلیل رخ می نمایاند.

کاسه سازی یا «شمسه زیاد» در آثار لرزاده

کاسه سازی یا شمسه زیاد قبل از استاد لرزاده بسیار کار شده و به هیچ وجه ابداع او نیست،
کمااینکه هفت کاسه ورودی شرقی مجموعه سپهسالار کار مرحوم استاد جعفرخان کاشانی هنوز از نفایس هنر معماری است اما این هنر به وسیله استاد لرزاده به اوج رسید،
تا آنجا که می توان کاسه سازی یا شمسه زیاد را امضای استاد لرزاده بر آثارشان دانست.
در مساجد امام حسین(ع)، انبار گندم، مساجد تخریب شده سنگی، سلمان، عمار، فخریه، سجاد و سپهسالار همه جا، این یادگار ارزنده استاد، هنوز پابرجا هستند.

حتی استاد برروی پخی باریکی که در پیش ورودی گنبدخانه سپهسالار است،
یک نه کاسه مادر و بچه ظریف طراحی و اجرا کرده تا این هنر را به کمال رسانده باشد.
مرحوم استاد لرزاده را مى توان از معماران سنت گرایى دانست كه در زمینه طراحى و ساخت بناهاى مذهبى،
و به ویژه در زمینه طراحى و اجراى مقرنس، رسمى سازى، گره سازى و یزدى بندى،
كه از فنون اجرایى و تزئینى معمارى سنتى بود مهارت داشت و از آنها با عنوان «اصول اربعه» یاد مى كرد.

لرزاده همواره بر این باور بود که هنر ها از هم جدا نیستند و به گفته وی چه ایرادی دارد که یک معمار،
خوب هم بنویسد یا خوب نقاشی کند و همیشه آثاری خلق کرد که با جان آدمی عجین و به دل مینشیند.
استاد لرزاده یكى از آخرین بازماندگان معماران تجربى در ایران بود كه به تجربه بسنده نكرد و داشته ها و آموخته هاى خود را علمى و مكتوب كرد.

سردر دارالفنون
حسین لرزاده

مسجد اعظم قم
حسین لرزاده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

4 × 3 =

error: این محتوا غیرقابل کپی است